Handel miłością Ch. 10

1.5KReport
Handel miłością Ch. 10

Rozdział dziesiąty: Uprzejmy klient Angel przekręcił się na bok, żeby spojrzeć na budzik na szafce nocnej. Była dziesiąta rano. Spała tylko siedem godzin, ale czuła się dość wypoczęta. Usiadła z jękiem, a jej ciało zatrzeszczało i pękało. Rozejrzała się po pomieszczeniu. Ściany były dość gołe. Na przeciwległej ścianie od łóżka, obok drzwi sypialni, stała komoda. Harmonijkowe drzwi do szafy w lewej ścianie były zamknięte. Okno znajdowało się tuż nad lewym ramieniem Angel, gdy siedziała wyprostowana na łóżku. Po obu stronach łóżka stała szafka nocna. Prawa ściana była goła. W kącie stał kosz na bieliznę ze złożonymi ubraniami. Angel milczała, przyglądając się otoczeniu. Przerzuciła nogi przez krawędź łóżka i wstała z westchnieniem. Gdzie były jej buty? Jej torba? Anioł przeszedł przez pokój do drzwi i uchylił je, żeby wyjrzeć. Słyszała telewizor w salonie i skwierczenie z kuchni. Angel powoli prześliznął się przez drzwi i ruszył korytarzem. Szła lekko, nie wydając żadnego dźwięku. Wyjrzała zza rogu, do kuchni. Dante stał nad kuchenką z przykrytą patelnią na jednym z palników, skwiercząc i wydając ciche trzaski. Spojrzał na nią, niemal zaskakując ją swoim szybkim ruchem. Z niedopałkiem papierosa w ustach, gdy odwzajemnił jej zaciekawione spojrzenie. – Usiądź – wymamrotał, wskazując głową stół po lewej stronie Angela. Angel nie patrzył na niego, ale na papierosa, który poruszał się, gdy mówił, a płonący czubek rozbłyskiwał czerwonym odcieniem, gdy zaciągał się. Posłuchała go w milczeniu, nie z uległości, ale z przyzwyczajenia. Jej ciało wciąż było boleśnie zmęczone i była wdzięczna za pretekst, aby usiąść. Na piecu było więcej skwierczenia. Usiadła przy małym kuchennym stole, odwrócona do niego plecami. Kiedy postawił przed nią talerz, prawie podskoczyła ze zdziwienia. Anioł spojrzał na talerz. Żółta jajecznica i czerwono-brązowe paski bekonu zachęcały ją do jedzenia, ale nie była pewna, czy powinna. „Kawa czy sok?” Dante mamrotał wokół papierosa. „Woda” – odpowiedział Angel prawie zbyt cicho, aby go usłyszeć. Dante postawił szklankę wody obok jej talerza, po czym usiadł prostopadle do niej z własnym talerzem z jedzeniem i filiżanką kawy. Sięgnął przez stół, zahaczył palcem o szklaną popielniczkę i przyciągnął ją do siebie. Odłożył niedopałek papierosa na tacę, po czym sięgnął po widelec i dźgnął jajka. Anioł spojrzał na niego kątem oka. Natychmiast poczuła, jak gorąco napływa jej do policzków. Dante był bez koszulki. Angel widział go już wcześniej bez koszuli, ale działo się to w słabo oświetlonym, prawie ciemnym, zaniedbanym pokoju motelowym. Wtedy nie zauważyła zbyt wiele. Nie zauważyła jego muskularnej klatki piersiowej, umięśnionego brzucha, szerokich ramion, opalonej skóry i cienkiej linii włosów biegnącej od pępka aż po brzeg spodni. Spojrzała na jego twarz i wiedziała, że ​​jej policzki musiały się zarumienić. On ją obserwował, uważaj na niego! Ogarnęło ją zakłopotanie i miała nadzieję, że nie było to zbyt widoczne na jej twarzy i zarumienionych policzkach. Szybko spojrzała na swoje jedzenie. Jajka wciąż wzywają ją do jedzenia. Anioł szybko zerknął na Dantego. Nadal ją obserwował, a na jego twarzy pojawił się cień rozbawienia. – Jedz – rozkazał łagodnie. Anioł podniósł widelec i zaczął dźgać jajka. +-+-+ Po śniadaniu Angel wskoczył pod prysznic. Dante opuścił mieszkanie, gdy poprzedniej nocy zasnęła, i kupił kilka damskich kosmetyków. Położył je na zlewie w łazience. Angel, teraz owinięta ręcznikiem, z mokrymi włosami spływającymi na plecy, spojrzała na przybory toaletowe. Mała szczoteczka do włosów, szczoteczka i pasta do zębów, podróżna butelka balsamu i kolejna butelka szamponu, jednorazowa maszynka do golenia, dezodorant w sztyfcie i małe pudełko tamponów. Był to typowy pakiet opieki, który z pobliskiego schroniska dla kobiet czasami rozdawał dziewczętom pracującym na ulicach do późna w nocy. Angel pokręciła głową, przywracając się do rzeczywistości. To był miły facet. Większość facetów, którzy jej płacili, nie kupowała jej rzeczy, nie mówiąc już o przyborach toaletowych i nie pozwalała jej korzystać z prysznica. Skończyła w łazience, używając kosmetyków i wkładając pudełko tamponów do torby. Włożyła stanik i stringi, po czym podciągnęła spodenki i założyła na głowę zwykły czarny, obcisły T-shirt. Przeczesała szczotką włosy i powiesiła ręcznik na haczyku z tyłu drzwi. Kiedy otworzyła drzwi łazienki, Dante tam był z wyciągniętą ręką, jakby sam miał zamiar otworzyć drzwi. Uśmiechnął się do niej i wyprowadził ją z łazienki i z powrotem do kuchni. Położył ręce na jej bokach, delikatnie podniósł ją i położył na stole. Sięgnął do guzika jej spodenek, ale zatrzymał się, gdy zauważył, że Angel jest napięty. – Pozwól, że sprawdzę twoje cięcie. Wciąż napięta, pozwoliła mu odpiąć spodenki, zsunąć je i zdjąć. Dante zahaczył brzeg jej stringów i odciągnął je na bok, przyglądając się rozcięciu wzdłuż wewnętrznej strony nogi Angel. Zaczerwienienie zniknęło, strupy, nadal obecne, nie wyglądały już na wystarczająco delikatne, aby pęknąć przy najmniejszym ruchu. Dante bardzo delikatnie przesunął kciukiem po linii strupa. Pochylił się bliżej, jeszcze delikatniej; pocałował gojącą się ranę. Angel zadrżał, czując, jak jego oddech toczy się po delikatnej skórze jej okolicy łonowej. Dante dał jej kolejny delikatny pocałunek, po czym odsunął się od niej i pomógł jej z powrotem założyć spodenki. „No dalej, załóż buty”. Angel spojrzała na Dantego, gdy zsunęła się ze stołu, jej oczy były zmrużone i sceptyczne. „Zabieram cię na randkę, chodź” – odpowiedział na jej cichy sceptycyzm. Usiadła na jednym z kuchennych krzeseł, żeby założyć buty. +-+-+ Czarna sukienka po prostu tam leżała. Koronkowa nakładka na gorsecie pomarszczyła się podczas układania. Miękka tkanina reszty sukni ledwo zakrywała jej zaokrąglony tył, a Angel wygładziła zagniecenia materiału, żeby sprawdzić, czy urośnie. Przezroczyste koronkowe rękawy, ramiączka, do których przymocowany był choker z czarnego materiału, cała sukienka była piękna, pomimo prowokacyjnych sugestii. Anioł tylko się na to patrzył. Jak miała przekonać Richa, że ​​sukienka to tylko prezent? Nienawidziła, gdy klienci kupowali jej rzeczy. Zawsze musiała wymyślić, jak to ukryć lub wyjaśnić. Będzie musiała coś wymyślić do jutrzejszego wieczoru. Angel potrząsnęła głową, żeby odgonić te myśli, i przemknęła przez korytarz do łazienki. Chciała znowu wziąć prysznic. Uwielbiała brać prysznice. Anioł nie zawsze miał okazję wziąć prysznic. Żadna dziewczyna w życiu zwykle tego nie robiła. Wszyscy byli zbyt zajęci pracą, żeby zapłacić właścicielom. Było wiele razy, Angel miał szczęście brać prysznic raz w miesiącu. Była to obrzydliwa myśl, której większość klientów nigdy by nie wzięła pod uwagę, ale była faktem. Anioł rozebrał się i odkręcił wodę. Przeszła przez krawędź wanny i wpadła do strumienia wody prysznica. Zamknęła oczy i odchyliła głowę do tyłu, pozwalając wodzie spłynąć po gardle, klatce piersiowej i spłynąć po całym ciele. Ciche westchnienie wydobyło się z jej ust, gdy się odwróciła, odchylając głowę z powrotem do opadającej wody. Poczuła, jak ślizga się i pełza po kosmykach jej włosów, znajduje pod tym wszystkim skórę i spływa po plecach, nogach, aż do podłogi wanny poniżej. Z oczami wciąż zamkniętymi, przechyliła ciężar ciała do tyłu, pozwalając wodzie uderzyć w twarz, zalać jej oczodoły i nozdrza. Kilka kropel przedarło się przez jej usta i trafiło do gardła. Powoli otworzyła usta, ciepła woda wypełniła jej policzki, a grawitacja wciągnęła ją do gardła. Wypchnęła wodę z ust, powoli stając prosto, po czym pochyliła głowę do przodu. Woda przepłynęła przez jej włosy, czasami chwytając je i próbując ściągnąć na podłogę wanny. Otworzyła oczy i patrzyła, jak woda spływa z końcówek jej włosów, po czym zamknęła je ponownie, aby ją poczuć. Niechętnie wzięła kostkę mydła i delikatnie wyszorowała powierzchnię swojego ciała, po czym wzięła małą butelkę szamponu i wmasowała gęsty płyn w skórę głowy. Kiedy już z tym skończyła, cofnęła się do lejącej się wody, pozwalając jej łaskotać swoją skórę i spływać w dół ku nieuniknionemu losowi swobodnego spadania przez odpływ i nie wiadomo dokąd… Angel nie była pewna, jak długo stała w wodzie, ale wiedziała, że ​​prawdopodobnie dłużej, niż jej się wydawało. Westchnęła ponownie, zakręcając wodę i owinąwszy ciało ręcznikiem. Przekroczyła krawędź wanny i stanęła na miękkim dywaniku. Szybko wytarła się ręcznikiem, chcąc jak najszybciej wrócić do swoich ubrań. Jej ubrania były wygodne, mimo że czasami było ich tak mało. „Cholera” – mruknęła, uświadamiając sobie, że zostawiła czyste ubrania w torbie w salonie. Szybko owinęła się ręcznikiem i wytarła stopy o dywanik w łazience. Nie chciała zostawiać mokrego śladu po mieszkaniu. Anioł otworzył drzwi do łazienki. Zimny ​​dreszcz przebiegł jej po plecach, gdy uderzyło ją chłodne powietrze z korytarza. Usłyszała głosy w salonie. Dante pewnie ogląda telewizję. Cicho przemknęła korytarzem. Nie chciała przeszkadzać Dantemu i chciała, żeby zobaczył, jaką była głupią, zostawiając swoje ubrania w salonie. Zobaczyła swoją torbę obok drzwi wejściowych. Skoncentrowana na zachowaniu ciszy, ale chcąca zabrać torbę, nie zauważyła… Niskie chrząknięcie zatrzymało Angel w miejscu. Odwróciła się jak jeleń w świetle reflektorów do mężczyzny, którego nigdy wcześniej nie widziała, patrząc na nią z drugiego końca kanapy. Dante, który był do niej tyłem, odwrócił się w samą porę, żeby zobaczyć jej zszokowaną i niemal zawstydzoną minę.

Podobne artykuły

Zwierzoludzie i Mroczny Rycerz

Biegła przez dolinę z bijącym sercem, gdy strach wstrząsał całą jej istotą. Wiedziała, że ​​nie powinno jej tu być, jednak jej potrzeba zobaczenia go zaćmiła wszelkie poczucie rozsądku. To tutaj polował nocą, mężczyzna, o którym myślała od pierwszej nocy, kiedy ich oczy spotkały się w wiosce. To był Elvaan ze Zbroją Cienia. Był wysokim mężczyzną o ciemnych oczach. Te oczy... zdawały się płonąć aż do jej duszy. Biegnąc, powtarzała sobie, że gdyby tylko udało jej się dotrzeć do końca szlaku, on by tam był. Nie potrafiła wyjaśnić, skąd wiedziała. Być może była to intuicja maga. Taru, który ją szkolił, powiedział jej...

2.3K Widoki

Likes 0

Długa noc_(1)

Gówno. Cholera, kurwa, cholera. Todd mruknął pod nosem, mocując się z wypchaną torbą na śmieci przez wąski otwór windy. Z niezręcznym pchnięciem łokcia wcisnął przycisk „B” i oparł się o tylną ścianę, wypuszczając powietrze powoli. Pieprzony dzień śmieci. W dół rur idziemy, ja i torba pełna odmawiać. Odmawiać. Odmawiam! pomyślał i podtrzymał tę myśl rozbawieniem, gdy spadał w ciemność przełykiem swojego budynku jelita pod. Przesunął ciężar ciała pod ciężarem i spróbował oddychać przez jego usta. Clunka clunk clunk. Przyziemienie. Orzeł wylądował. Todd wyprzedził Zewnętrzne drzwi poziomu B otworzyły się nogą, mając nadzieję, że szczury zostały spłoszone dźwiękami zbliżającej się windy. Nigdy...

2.4K Widoki

Likes 0

Życie Playboya Rozdział 5

ROZDZIAŁ 5 Stałem w laboratorium, teoretycznie zwracając uwagę na monitory przede mną i analizując liczby. Ale tak naprawdę ukradkiem sprawdzałem różne kobiety wchodzące i wychodzące z gabinetu pani Robinson. W całym college'u rozesłano ogłoszenie z prośbą o udział ochotniczek w badaniach biologicznych wpływających na ludzką seksualność. Było to płatne badanie, więc zapisało się o wiele więcej dziewcząt niż potrzebnych miejsc, a pani Robinson mogła wybrać tylko najgorętsze studentki z kampusu. Im więcej pięknych dziewczyn wchodziło i wychodziło, nosząc skąpe ubrania i odsłaniając trochę skóry, tym bardziej czułem, jak moja krew się gotuje. Nieraz jedna ze studentek zerkała na mnie zaskoczona, a...

2.3K Widoki

Likes 2

Zegarmistrz i wynalazca, część 4_(1)

„Idziemy…” Jęknąłem, kładąc skrzynkę na stole. Westchnąłem rozglądając się po magazynie; Znów byłem sam w fabryce, tym razem organizując transporty. Jęcząc wygiąłem plecy w łuk. Rozciąganie; Byłem bardziej niż obolały od porodu. Scrap stał w kącie, czekając na moje rozkazy. „Zdobądź czas na powrót do domu”. W odpowiedzi automat wyprostował się lekko, syknął i pomaszerował do drzwi. Otworzyłem go i poszedłem za swoim wynalazkiem na słabo oświetlone ulice. Ulice były w połowie puste, głównie ludzie wracali do domów na wieczór; co jakiś czas przejeżdżał samochód parowy, wioząc jednego lub dwóch obywateli z górnego kręgu. Idąc, uświadomiłem sobie coś, co brzmiało jak...

3.1K Widoki

Likes 0

Cipka w górę drzewa

Kiedy zostałem strażakiem, zdałem sobie sprawę, że zostanę wezwany do obsługi różnych usług dla społeczeństwa. Public Relations to 3/4 pracy. Cały czas mam do czynienia ze społeczeństwem, od małego kryzysu po wielkie katastrofy. Zwykle „dziękuję” lub uśmiech to wystarczająca wdzięczność za dobrze wykonaną pracę. Kilkakrotnie w trakcie mojej kariery otrzymywałem domowe ciasteczka lub inne smakołyki w ramach podziękowania. Nic nie jest konieczne, ponieważ nieustannie podkreślam tych, którym pomagam. Konkluzja: Miasto dobrze mi płaci za wykonywanie mojej pracy. Nie zdziwiłem się, gdy zadzwoniono, że kot jakiejś kobiety był na drzewie i nie chciał zejść. Był to adres, który mnie zaskoczył. Pracuję na...

3.9K Widoki

Likes 0

Od: Biseksualny Jeff? Zasady komentowania moich historii!

Biseksualny Jeff… Zasady komentowania moich historii! Sądząc po dziesiątkach tysięcy przeczytanych wszystkich moich opowiadań, większości z Was się podobały. Niektórzy nie i to też jest w porządku, nie próbuję zadowolić wszystkich, ani naprawdę nikogo, piszę to, co czasami brzęczy mi w głowie. Ciesz się nimi, nie ciesz się nimi… całkowicie zależy od Ciebie. Ale NIE zostawiaj gównianych komentarzy na temat kogoś, kogo znasz, kto zmarł na AIDS, proszę, TO nie jest miejsce na to. Wszyscy czytają historie, tytuły w dużej mierze mówią ci, jaka jest historia, więc jeśli klikniesz, a potem przeczytasz całą cholerną rzecz, hej, kliknąłeś na nią! Zainteresował cię...

2.4K Widoki

Likes 0

Neapol, Floryda i Beech Mountain, Karolina Północna

Neapol, Floryda i Beech Mountain NC Sandra i Debra były pełne pytań, kiedy skręciła samolot na południe. Opowiedziałam im o planie, który ułożyliśmy z Donną i jak dobrze się powiódł. Byli pod wrażeniem, że wziąłem Stanleya i złamałem mu nos, obojczyk i kilka żeber. Debra przytuliła mnie i pocałowała kilka razy z wdzięczności..Chyba chciała więcej, ale Sandra trochę ją ochłodziła.. „Musimy przedyskutować, co się z tobą stanie teraz, kiedy nie możesz w najbliższym czasie wrócić do Beech Mountain. Chyba nie będę miał innego wyboru, jak umieścić cię w Neapolu na Florydzie – naszym następnym miejscu na liście. „Wszystko ułoży się dobrze...

2.3K Widoki

Likes 0

Seks w restauracji na Sri Lance

Suneetha otarła pot z czoła i dotknęła ołówkiem Podkładka. Idioci siedzący przy budce nie mogli się zdecydować, a ona naprawdę się niecierpliwił. - Um - powiedział facet. - Nie jestem... pewien. Pozwolił wymknąć się ostatniemu słowu z jego ust, jakby nie mógł się zdecydować, czy w ogóle powinien to powiedzieć. Suneetha musiała się ręcznie zmuszać, żeby nie stukała stopą o twardą podłogę z płytek. Potarła dłońmi fartuch, jako 90 stopień upału sprawiał, że czuła się nieswojo. Klimatyzacja była znowu mrugnęła i za każdym razem, gdy szła do kuchni, było jak pieszy przez piekło. W końcu facet zamówił, a ona pospiesznie to...

2.5K Widoki

Likes 0

120 dni sodomy - 12 - cz.1 DZIEŃ JEDENASTY

JEDENASTY DZIEŃ Wstali dopiero późno tego dnia, a rezygnując ze wszystkich zwykłych ceremonii, po wstaniu z łóżek udali się bezpośrednio do stołu. Kawa, serwowana przez Gitona, Hiacynta, Augustyna i Fanny, w dużej mierze przebiegała spokojnie, chociaż Durcet nie mógł obejść się bez kilku pierdnięć Augustyna, a książę wsunął swój dzielny instrument między usta Fanny. Teraz, jako że od pragnienia do tego, co pragnienie powoduje, jest tylko jednym krokiem z osobistościami takimi jak nasi bohaterowie, szli niezachwianie w kierunku zaspokojenia siebie; szczęśliwie Augustyn był przygotowany, dmuchnęła miarowym wietrzykiem w usta małego finansisty, a on prawie zesztywniał; jeśli chodzi o Curvala i Bishopa...

3.6K Widoki

Likes 0

Bielizna Lunch

Pewnego dnia Sandi i Lori wchodzą do ekskluzywnego sklepu z bielizną podczas przerwy na lunch. Od niechcenia przeglądają wieszaki, aż widzą seksowne, przezroczyste, czerwone koronkowe body. Rzucają monetą, aby zobaczyć, kto ją przymierzy. Lori wygrywa losowanie i uśmiechają się do siebie, gdy są eskortowane do garderoby przez starą damę w typie opiekunki, która przygląda im się podejrzliwie. Stary nietoperz otwiera drzwi i opuszcza teren, ale wciąż ogląda się za siebie, żeby zobaczyć, co się dzieje. Podczas gdy Sandi rozgląda się trochę, Lori wślizguje się do maleńkiej garderoby i wywija się z ubrania. Podziwia swój wizerunek w lustrze, zanim przymierza misia, a...

4K Widoki

Likes 0

Popularne wyszukiwania

Share
Report

Report this video here.