Czekałem na nią w pokoju hotelowym, próbując opanować nerwy. Robiliśmy to już wcześniej, ale tym razem miałem plan i poczyniliśmy ustalenia z wyprzedzeniem. - Uspokój się, stary, nie daj się ponieść emocjom. Ten czas będzie się liczył.” Z zamyśleń wyrywa mnie ciche pukanie do drzwi. Otwieram drzwi i wita mnie ten uśmiech, który każdy mógłby nazwać niewinnym, ale ja wiem lepiej. Cieszę się, że przyszedłeś. Mówię, kiedy wchodzi z taką pewnością siebie, jakby to był jej własny pokój w domu. – Prawie tego nie zrobiłem. Odpowiedziała, zdejmując kurtkę i kładąc ją na krześle w rogu. Zerkając przez ramię, widzę w jej...
1.3K Widoki
Likes 1